Jak dostrzec piękno w wydawałoby się tak ponury i smutny, zanurzony w mroku jesiennej aury dzień? Co można robić w piątkowy listopadowy wieczór w naszym mieście, gdzie po ulicy hula wiatr zmiatając liście z jednej strony na drugą? Te pytania skłaniają do rozglądania się do wokół siebie bardziej uważnie i poszukiwania inspirujących wydarzeń takich jak wernisaż w „Galerii bez ścian”.

    Tym razem możliwość wypowiedzenia się poprzez swoje artystyczne działanie otrzymał już po raz drugi uczeń Sebastian Winkler. Niespokojna twórczość Sebastiana jeszcze nieokreślona, której nie można zamknąć w znanych nam ramach, zachęca do obejrzenia i zatrzymania się nad pracami, jej różnorodnością, spojrzenia na życie przez pryzmat sztuki oczami młodego zdolnego człowieka.

    W dzisiejszym konsumpcyjnym świecie nie sztuką jest stworzyć coś, gdy ma się nieograniczone możliwości, ale staje się to, można by rzec „kunsztem”, gdy środków niewiele. Dlatego na uwagę zasługuje niezwykłe zaangażowanie uczniów i ich rodziców, którzy niewątpliwie przyczynili się do stworzenia dobrego nastroju przez przygotowanie stołów zastawionych słodkościami. Dodatkowo atmosfera została wzbogacona przez grę wiolonczelistki (również uczennicy gimnazjum), która wprowadziła nas nastrojową muzyką w świat podświadomej wyobraźni... umożliwiając nam choć przez chwilę zatrzymanie się w zadumie nad obrazami i przemijającym życiem.

    I tylko szkoda, że tak niewielu z nas- dorosłych, miało chęć obejrzeć pełne wrażliwości prace młodego zdolnego ucznia, bo kto jak nie my, naszą obecnością i dobrym słowem (krytykę pozostawmy tym, którzy się na tym znają) doceni rodzącą się twórczość...?

    Moim zadaniem tutaj nie była ocena artysty i jego dzieła, pragnęłam jedynie przedstawić swój punkt widzenia, dlatego na koniec niech zadźwięczą słowa polskiego poety K. I. Gałczyńskiego „bo piękno na to jest by zachwycało...”

    Pozostając pod niekłamanym wrażeniem pragnę złożyć wyrazy uznania dla grona pedagogicznego Gimnazjum im. Feliksa Szołdrskiego za otwarcie bram szkoły dla młodych rodzących się talentów.

Z powinszowaniem
Agnieszka Adamczak
absolwentka (teraz jeszcze bardziej dumna :) )
Szkoły Podstawowej nr 3 w Nowym Tomyślu.
/obecne Gimnazjum im. Feliksa Szołdrskiego/

Słowa uznania.

Wystawa Sebastiana, którą mogliśmy oglądać w murach gimnazjum, tym razem pod tytułem:” Kiedy świadomość pogrąża się we śnie.” Sebastian zaskoczył mnie dojrzałością swoich prac, w których ukazał swoje głębokie wnętrze, osobiste przeżycia, spostrzeżenia. Jego sztuka próbuje uchwycić to, co duchowe, odczuwalne za pomocą zmysłów, uczuć, emocji. Z jego obrazów wyłania się prawda o człowieku, jego kondycji psychicznej, nastrojowości, problemach i marzeniach. Młody malarz nie ucieka od tematów trudnych, niejednoznacznych, owianych tajemnicą, wymagających od widza skupienia, przemyślenia, zaangażowania w odbiorze dzieła. Sebastian bardzo obawiał się o reakcję zwiedzających wystawę, nie wiedział czy zostanie zrozumiany, czy ktoś uzna jego prace za wartościowe, godne pokazania szerszej grupie osób. Jestem zdania, że warto poznać twórczość tego młodego artysty, ponieważ jest nietuzinkowa i widać, że sprawia mu wielką przyjemność i wypływa z naturalnych predyspozycji, pragnienia wyrażenia siebie przez malarstwo, a nie wyuczenia czy wyrafinowania. Tylko pozazdrościć tak wczesnego rozpoznania swego talentu i powołania, którego owocem była ta i wcześniejsza wystawa. Gratuluję Sebastianowi i życzę dalszego rozwoju w kunszcie malarskim.

Joanna Uramowska

Proszę Państwa. Do napisania powyższych recenzji z wystawy zaprosiliśmy osoby niezwiązane z naszym gimnazjum a jedynie sympatyzujące z wszelkimi przejawami promowania młodych talentów. Pragniemy bardzo podziękować za wyrażenie swojej opinii oraz słów uznania dla pracy Sebastiana Winklera.

Aleksandra Antoniewicz Kaszczyńska., 2007-12-04 09:23:25

Wszystkie informacje >>