Rysiek Riedel Zmartwychwstał? Koncert Henadzi Loska dla Gimnazjum.

Usłyszeliśmy evergreeny takie jak: Men’s World, Satisfaction, Sweet Home Alabama, Rolling on a river, - z repertuaru tuzów rocka nie ustępujących legendarnym Rolling Stones’. Wokalista piosenką Me and Bobby Mc Gee z powodzeniem zmierzył się nawet z Wielką pośród Wielkich: Janis Joplin! Nie stronił także od takiego rhythm and bluesa, którego z powodzeniem mógłby prezentować w swoich audycjach radiowych Wojciech Mann czy Sławek Wierzcholski, najlepsi polscy znawcy i prezenterzy bluesa. Przywołał także ducha Czesława Niemena znakomicie wykonując rosyjski utwór z jego repertuaru.

Słowem uczta dla konesera najlepszego rocka i bluesa. Ale czy jeszcze dla przeciętnego gimnazjalisty?

Smuci fakt, że nie wszyscy nie tyle nie docenili, ile nie mieli zwykłej świadomości faktu, iż obcują z muzyką wykonywaną na – powiedzmy to jasno – najwyższym światowym poziomie.

Jednak nie li tylko o muzykę w tym wszystkim przecież chodziło! Artysta przetykał koncert swoją autobiografią – bliską historii życia Ryszarda Riedla, nieżyjącego wokalisty grupy Dżem, którego losy opowiedziano filmem „Skazany na Bluesa”.

Mówił lakonicznie i ironiczne, jak sam powiedział: kto jest inteligentny ten zrozumie… fakty jego życia mówiły wręcz za niego… jeśli tylko chcesz się zabić pij alkohol i bierz dragi… podobnie jak fakty z życia i śmierci (!) tych, których muzykę grał !!! Janis Joplin – śmierć przez narkotyki, jak Jim Morrisom z The Doors, Jimi Hendrix, czy chociażby z naszego ojczystego podwórka Magik z Kalibra 44 i Paktofoniki.

Nie mówił dużo a zwięźle, konkretnie i dojmująco. Mówił o sobie. Jak zmarnował sobie życie. Grał wybitną (!!!) muzykę tych, którzy zaćpali się na śmierć. Każdy jego gest wołał wielkim rock&roll’owym chórem Wielkich Nieobecnych: NIE POWTARZAJCIE NASZYCH BŁĘDÓW!!!
Czy ktoś usłyszał to wołanie??? Pytam.
A wołanie moje niech będzie kolejnym głosem w niebyt. Wybitny wokalista który dla Was grał, o, nieświadoma młodzieży! , różni się od Ryśka Riedla tylko dwoma rzeczami – bo na pewno nie talentem – pierwszą jest to, że nie zrobił wielkiej kariery – przez ćpanie, jakby ktoś dotąd nie zauważył, drugą to, że PRZEŻYŁ. Jego historia jest nawet nie metaforycznym lecz DOSŁOWNYM przykładem na to, że naiwny hedonizm (używanie życia tylko dla przyjemności ciała) prowadzi wprost w przepaść. W przepaść śmierci, jak Riedla i innych największych światowych muzyków.

Lub w przepaść jaką był upadek po przedawkowaniu ze ściany bloku, po którym Henadzi Loska był dwa miesiące nieprzytomny, zanim wreszcie oprzytomniał i raz na zawsze przestał pić i brać dragi! Oprzytomniał na tyle, że zdał sobie sprawę, iż nie tylko sobie zmarnował życie ale i wielu swoim przyjaciołom, z którymi ‘balował’. Dlatego teraz pokutuje i zadość czyni swoim winom próbując uchronić Was przed błędami które sam popełnił - grając dla Was i śpiewając, mówiąc wam Prawdę.

Zaprawdę, sroga to jest pokuta. Parafrazując Riedla „Ilu jeszcze, ilu jeszcze, no ilu jeszcze” bezimiennych ‘Ryśków’ musi runąć w przepaść żeby Wam się otworzyły oczy?

Choćby tysiąc. I tak każdy ich przeoczy.

Tomasz Raginia , 2007-09-17 11:15:22

Wszystkie informacje >>